definicija |
pojava koja čovjeku označuje drugu pojavu 
|
kontekst |
Znakovi imaju tu moć da – zahvaljujući semiozi odnosno veoma kompleksnom procesu zamjenjivanja – o s v j e š ć u j u postojanje nekih entiteta u izvanjezičnoj realnosti; oni k o n c e p t u a l i z i r a j u izvanjezični svijet i nameću mu određene semantičke vrijednosti, npr. znak postmoderno doba ili kraj povijesti ili globalizacija konceptualiziraju određeno mišljenje o dotičnom vremenu.
|
istovrijednice |
engleski: sign |
podređeni nazivi |
jezični znak, signal, ikona, indeks, simbol |
napomena |
Znakovi su supstituti ili reprezentacije određenih izvanjezičnih entiteta u svijetu komunikacije koji nemaju intrinsično značenje nego im ga pridaju korisnici znakova. |
razredba |
polje: interdisciplinarne humanističke znanosti |
vrela |
vrelo definicije: Škiljan, D. U pozadini znaka, Zagreb, 1985. vrelo konteksta: Czerwiński, M. Književni jezik kao znak. Semiotička razmatranja o hrvatskom jeziku u sistemu kulture. FLUMINENSIA, god. 23 (2011) br. 2, str. 39-55. |
