višerječni izrazjezična jedinica od najmanje dviju riječi koje se ustaljeno pojavljuju zajedno, s čvrstom morfosintaktičkom strukturom i značenjem | filologija |
višerječni nazivnaziv koji se sastoji od dviju ili više riječi koje kao cjelina prenose leksičko značenje | filologija |
višestrano prevođenjeprevođenje pri kojemu se svaki jezik koji se upotrebljava u službenoj komunikaciji koje organizacije ili tijela prevodi na sve druge jezike koji se upotrebljavaju u službenoj komunikaciji | filologija |
višestruka negacijapojava dvaju ili više zanijekanih oblika u istoj rečenici | filologija |
višestruko složena rečenicasložena rečenica koja se sastoji od više od dviju surečenica | filologija |
višeznačnostsvojstvo naziva da u istome području ima više značenja | filologija |
vizualna metaforavizualni prikaz koji osim denotativnoga ima i konotativno značenje temeljeno na konceptualnoj metafori | filologija |
vizualni rječnikinteraktivni e-rječnik koji značenje riječi objašnjava slikama, ilustracijama ili crtežima | filologija |
vokalizacijamorfološki uvjetovana glasovna promjena u kojoj se l na kraju sloga ili riječi zamjenjuje s o | filologija |
vokalizacija poluglasapromjena u kojoj ъ i ь u jakome položaju prelaze u pune samoglasnike | filologija |
