sekundarni jezikjezik kojim se dvojezični govornik slabije i rjeđe služi | filologija |
sekundarni poluglaspoluglas koji nije iskonski | filologija |
sekundarni suglasnički skupsuglasnički skup koji je nastao ispadanjem slaboga poluglasa | filologija |
semantemsadržaj leksema kao nosilac njegova leksičkoga značenja | filologija |
semantička banka stabalaparsirani tekstni korpus koji ima označenu semantičku strukturu rečenica | filologija |
semantička kompetencijagovornikova svijest o organizaciji značenja i njegovu nadzoru nad tim značenjem | filologija |
semantička mrežaskup značenja i pojmova koji su u nekoj mjeri povezani sa središnjim značenjem | filologija |
semantička mrežamreža značenja u rasponu od prototipnijih prema rubnijima povezanim značenjskim lancima | filologija |
semantička ulogaznačenjska funkcija koja proizlazi iz skupa univerzalnih koncepata o temeljnim odnosima u izvanjezičnome svijetu, a tiče se uloga koje sudionici imaju u radnjama, stanjima, događajima itd. | filologija |
semantički okvirstrukturirano znanje potrebno za razumijevanje određene riječi ili niza značenjski povezanih riječi | filologija |
